Ziek in Su

Dag lieve mensen in dat koude Nederland!

Bij jullie heeft het intussen al lekker een keertje gevroren! Wij hebben vandaag hier een ontzettend regenachtige dag, dus zo is het allemaal weer een beetje eerlijk verdeeld. Maar wel weer voor mij een reden om maar een verslagje te gaan schrijven, anders komt het er toch niet van.

Ik heb eigenlijk niet zo heel veel meegemaakt afgelopen weken. Oorzaak hiervan is dat ik behoorlijk ziek ben geweest. Het begon met een keelontsteking en een dicht oor, en eindigde met een bacteriële infectie. Ik hoorde trouwens echt gewoon helemaal niets meer met dat oor. Aan de ene kant is dat heerlijk rustig, je hoort ook niet al die auto’s toeteren, maar aan de andere kant is het hartstikke irritant en vervelend. Uiteindelijk hebben ze mijn oor uitgezogen met een soort stofzuiger, aan schoonspuiten doen ze hier niet. Voor de andere dingetjes kreeg ik een mooie voorraad medicatie mee, daar zeg je u tegen! Je krijgt gewoon voor alles wat, ook medicatie die in Nederland niet meer in gebruik is vanwege de bijwerkingen. Gelukkig was ik wel zo slim om nog even de bijsluiter te lezen op internet, die kreeg je er namelijk niet bij. Vorige week moest ik ook nog even bloedprikken, maar daar is verder niet zoveel bijzonders uit gekomen. Mijn bruine kleur is er wel behoorlijk af, door die antibiotica kon ik namelijk de zon niet in: huilen! Hele dag binnen zitten, anders zat ik 2 dagen onder de rode spikkels. ’s Avonds ben ik dan nog wel een paar x weg geweest, anders was ik helemaal gek geworden.

Gelukkig ben ik nu weer redelijk de oude, maar ik ben wel anderhalve week niet op stage geweest. Ik hoef deze dagen niet in te halen, aangezien ik een briefje heb van de dokter dat ik echt ziek was.

Ondanks dat ik ziek was heb ik wel Salsuri meegemaakt. Dit is een groot salsa festival in Paramaribo. Allerlei artiesten en dansers komen naar Suriname en geven workshops en shows. Ook zijn er veel feestjes waar deze mensen bij aanwezig zijn. Ik ben op donderdag nog wel naar een workshop geweest in Havana, maar niet al te laat gemaakt. Op de zaterdag zijn we naar de show geweest. Die mensen kunnen dansen! Echt supermooi om te zien, je wordt er jaloers van!

Ondertussen gaat het met mijn eigen salsa lessen wel steeds beter, al zal ik nooit zo kunnen dansen als de mensen hier. Afgelopen maandag hadden we ons afdansen. Was even spannend, aangezien Marlies, Fleur en ik er alle drie van overtuigd waren dat het eigenlijk helemaal niet zo goed ging.. maarja, niets van aantrekken en doorgaan. Alle stress voor niets, we waren gewoon door. Ben ook voorruit gegaan in de zin dat ik minder aan het nadenken ben over de passen. Beterrrr :D We hebben vanaf nu les met de gevorderde, en dat is op woensdag. Iets meer rust op de maandag en donderdag, niet verkeerd!

Afgelopen week heb ik meegelopen op de OK. Nou lieve vriendjes, vriendinnetjes, familie en iedereen die deze blog lezen: madam weet het eindelijk zeker: ik ga later op de OK werken als anesthesie verpleegkundige! Ik heb deze week zo ontzettend veel geleerd, gezien en gedaan! Ik ben er nu zeker van, dat wanneer ik klaar ben met verpleegkunde ik de opleiding anesthesie verpleegkundige wil gaan volgen. Ik heb nu een redelijk duidelijk beeld wat het precies inhoud, al zal het in Nederland misschien iets anders er aan toe gaan dan in Suriname. Waar ik het bangste voor was, namelijk flauwvallen bij een OK, is niet gebeurd. Ik vond het juist superleuk om te zien, en zat er vaak iets te dicht bovenop met mijn neus. Gevolg hiervan was dat ik een keer de bloedspetters op mijn bril had zitten. Ook heb ik het voor elkaar gekregen om op een amandel te gaan staan. Erg aparte ervaring, was zeker niet de bedoeling en ik stond er echt heel elegant bij met een been omhoog. De mensen die aanwezig waren op de OK wisten verder ook niet te reageren. Dus uiteindelijk een handschoentje gekregen om het weg te halen en volgens mij is de amandel nog gewoon naar het lab gebracht. Maar ach, ik heb ook weer wat mensen aan het lachen gekregen, dus ik kom er nog wel overheen. Het indrukwekkendste van deze week vond ik de twee bevallingen per keizersnede. Ik heb alles ontzettend goed kunnen zien, en het geeft wel een impact hoor: een kindje geboren te zien worden. Bij allebei de bevallingen waren het meisjes en ze waren allebei gezond. Ik ben erg blij dat ik dat heb mogen meemaken, dat neemt lekker niemand me meer af!

Het zal wel weer wennen zijn om volgende week weer te beginnen op mijn eigen afdeling, maar ik denk dat dit helemaal goed gaat komen. Sarina en ik geven dinsdag onze klinische les over CVA, en daar zijn we nu druk mee bezig zodat we het goed kunnen vertellen.

Vanavond is het de bedoeling dat ik eindelijk weer eens een keer ga stappen! Ook nog even oefenen met salsa dansen, en tja: de rest van het weekend moeten we nog even kijken wat we gaan doen. Eigenlijk zouden we morgen naar Stone Island gaan met het ziekenhuis, maar doordat te weinig mensen zich hebben aangemeld gaat het jammer genoeg niet door. Dus we zijn nu druk op zoek naar een alternatief.

Zo, iedereen weer een beetje op de hoogte gebracht. Ik hoop binnenkort wat leuker te kunnen schrijven, want ik ga nu natuurlijk nog meer genieten en nog meer dingen zien! Straks eerst maar eens lekker winkelen, vrijdag = koopavond en daar moeten wij vrouwen natuurlijk gebruik van maken!

Tot heel snel, en veel liefs vanuit Paramaribo!!