Echte meisjes in Kajana! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Sietske Diepmaat - WaarBenJij.nu Echte meisjes in Kajana! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Sietske Diepmaat - WaarBenJij.nu

Echte meisjes in Kajana!

Blijf op de hoogte en volg Sietske

19 Januari 2013 | Suriname, Paramaribo

Hallo lieve allemaal,

Afgelopen week zijn we naar Kajana geweest, een dorpje midden in Suriname en midden in de bush bush. 6 nachten en 7 dagen behoorlijk afgezonderd van de buitenwereld. Moet zeggen dat het best wel lekker was hoor, al waardeer ik ons huisje hier nu wel veel meer.

We vertrokken op woensdag 9 januari. Ons tripje begon door ons in een veel te kleine taxi te proppen, plus alle bagage en gids die we bij ons hadden. Toen we eenmaal zaten begon het ritje naar het vliegveld, want we wilden op de heenweg gaan vliegen! Bij het vliegveld moesten we ons paspoort laten zien, en: op een hele grote weegschaal gaan staan. Eerst samen, maar daarna 1 voor 1! Nou geweldig vonden we dat, die Surinamers hebben zich helemaal kapot gelachen om ons. Uiteindelijk waren we zo goed als klaar, bagage afgegeven en ready for take off. We hebben nog heerlijk in de wachtruimte gezeten en toen was het zo ver: vliegen in zo'n ieniemienie vliegtuig! Het is wel heel anders hoor, in zo'n klein vliegtuigje zitten. We hadden wel mooi uitzicht over Paramaribo, later werden dit allemaal mooi brocoliboompjes, oftewel de jungle. Na 3 kwartier vliegen kwamen we aan bij Kajana. We waren allemaal vrij duf van het vliegen, maar we werden op het vlieg(gras)veld gelijk welkom geheten. Toen was het alle spullen pakken en in een Korjaal stappen die ons naar het dorp zou varen.

Eenmaal in het dorp was het wel even rondkijken, eerste indrukken werden opgedaan en ook de eerste vogelspin en huisspin werden gespot. De bootsman had een piranha gevangen, en die zouden we bij het middageten gaan opeten. We sliepen met zn 4tjes in een soort huis, daarin waren 3 kamers maar we konden ook in een hangmat slapen. De hangmatten hebben we vrij snel opgehangen, konden we lekker chillen. Vlak daarna kregen we onze eerste maaltijd: Piranha met rijst en groenten. Na het eten gingen we door het dorp wandelen en kregen we wat dingen uitgelegd.

De volgende dag besloten we om naar Awarradam te gaan. Dit is een grote stroomversnelling waar je lekkere massages kan krijgen door het in zo'n sula te gaan zitten of liggen. Het was een half uurtje varen bij ons vandaan, en gelukkig scheen de zon die dag. We hebben een heerlijk relax dagje gehad waarbij ik mijn hele rug en schouders los heb gekregen. We gingen ook picknicken, natuurlijk met rijst, kip en groente, maar het smaakte prima!

Om alweer naar de volgende dag te gaan: we gingen de Oko berg beklimmen. Dit is eerst 3 uur lopen, en dan stijl omhoog klimmen. Je kan het vergelijken met een klimmuur, alleen had je bij ons geen touw en moest je je aan takken en lianen vasthouden. Gelukkig werden we goed geholpen door onze gids en bootsman: Don en Centro. We kwamen allemaal heel boven waar we hebben genoten van het uitzicht. En toen konden we weer terug naar beneden klauteren, plus teruglopen naar de boot. We waren wel een beetje moe toen we uiteindelijk weer in de boot zaten, maar het was zeker de moeite waard! Nadat we terugkwamen van de Oko berg heb ik mijn haar laten invlechten door een vrouw uit het dorp. Ze had haar kindje ook bij haar, dus die werd bij mij op schoot neergezet zodat zij mijn haar kon doen. Een hartstikke lief jochie zeg, superschattig. Hij werd alleen een beetje moe, dus uiteindelijk is hij op mijn schoot in slaap gevallen :)

's Avonds hadden we de culturele avond. Er waren vrouwen naar Kajana gekomen en zij gingen voor ons dansen en zingen. Al snel werden wij ook uitgenodigd om mee te dansen, moet zeggen dat het wel een erg aparte stijl van dansen was. Nadat deze vrouwen klaar waren, was het de beurt aan de mannen. Zij maakten muziek met trommels en zongen er ook bij. Wij zijn lekker gaan dansen met de vrouwen en vooral met de kindjes die er waren. Het was een supergezellige avond!

Aangezien we gtaag nog eens back 2 basic wilden meemaken, gingen we de volgende dag de jungle in. Hier hebben we eindelijk apen gezien, namelijk zijde aapjes. Na 2 uur lopen waren we bij ons "kamp". Dit was een hutje waar we onze hangmatten konden ophangen en een hutje waar er werd gekookt. Verder woonde er ook een vrouw met haar 2 kinderen. Op een klein stukje lopen was er een kreekje waar we ons hebben gewassen en van de zon konden genieten. Hier hebben we een nachtje geslapen en zijn we in de namiddag van de volgende dag richting Kajana vertrokken.

De volgende dag gingen we eerst op bezoek bij de basisschool van Kajana. Een toerist had allerlei schoolspullen gestuurd en deze werden vandaag uitgedeeld. Het was erg apart om te zien hoe groot het verschil is tussen de leraren. Aangezien er niet genoeg puntenslijpers waren om iedereen er 1 te geven, besloot de ene leraar dat ze op een vast plek werden neergelegd zodat iedereen ze kon gebruiken. De andere leraar besloot alleen een puntenslijper te geven aan zijn beste leerlingen, dus degene met de hoogste cijfers. Dit vonden we best moeilijk om te begrijpen. Ik merk dat ik er nog steeds wel moeite mee heb, zelfs nu ik hier in Paramaribo zit. Het is gewoon oneerlijk.

Nadien besloten we om te gaan kajakken. Niet in zo'n normale kajak, maar in zo'n houten bootje dat de Samaracanen altijd gebruiken. Eerst was het de beurt aan Sarina en Marlies, daarna aan Fleur en mij. Moet zeggen dat we wel gelachen hebben. Terwijl we aan het varen waren, kwam ook de schoolboot met allemaal kinderen langs. Deze boot brengt de kinderen van hun dorpje naar school en ook weer terug. Dit omdat de school soms best ver weg kan zijn.

Na het kajakken hebben we nog heerlijk een verse kokosnoot gedronken en gegeten. Mijn vlechtjes had ik tijdens back 2 basic eruit gehaald, en ik had niet zoveel zin in nog meer. Uiteindelijk, aangezien de andere meiden hun haar wel lieten doen, en de verleiding toen wel erg groot werd, heb ik een klein vlechtje laten invlechten. Die zit er nog steeds, kan je heel makkelijk meewassen. Dus wie weet zien jullie die nog wel in Nederland.

Centro heeft ons nog meegenomen naar zijn huis, daarbij liepen we langs kostgrondjes welke eigendom zijn van de familie van Don. Hier hebben we nog geholpen met het planten van bananenbomen (wat eigenlijk puur voor de foto was) en hebben we lekker verse ananas gegeten. Vervolgens gingen we door naar het dorpje, waar we wat lekkers te drinken kregen. Voor ik het vergeet; ik ben nu ook wel fan van Mariënburg, maar wel met mate (Mariënburg is 90% alcohol). Toen we weer terug waren in Kajana, gingen we even wat spulletjes halen om mee te nemen naar Nederland. Ik heb o.a. een kleed gehaald voor op mijn kamer in Nederland. Kan ik af en toe nog lekker denken aan Su!

s' Avonds waren we uitgenodigd voor een optreden van de band van Don en Centro in een ander dorp. De muziek was goed, beetje hard af en toe.. Maar wat kunnen die meiden uit het binnenland goed dansen zeg! sjongjonge, daar kunnen we met z'n allen nog wel een puntje aan zuigen!

Toen was het slapen, en de volgende dag vroeg opstaan om met de boot en bus terug te gaan naar Paramaribo. Eerst moesten we iets van 6 uur varen met de boot. En ja, dat duurt lang, je krijgt er een houten kont van, je gaat ontzettend snel verbranden en de regen die af en toe voorbij kwam was ook niet echt fijn.. Vanaf Atjonie konden we pas weer met een auto, dus vanaf daar zijn we met een busje naar Paramaribo gereden. Daar werden we rond 19.00 voor ons huis afgezet. Aangezien we onze buik een beetje vol hadden van de rijst met kip, hadden we 3 dagen daarvoor al besloten om naar de Mc Donalds te gaan wanneer we terug waren in de stad. Zo gezegd zo gedaan, maar na een paar happen zaten we zo ontzettend vol!

We hebben supermooie dagen gehad in Kajana, een trip die ik niet zo snel zal vergeten. Nu is het nog extra genieten van de laatste dagen in Su! Fleur vertrekt maandag al, Sarina volgende week zaterdag en Marlies en ik over 10 dagen. Ik moet er niet aan denken, dus ik praat er lekker overheen. We gaan vanavond lekker eten bij de Thai en een goed feestje bouwen. De meeste stagiaires die we hier hebben leren kennen zijn alweer weg of gaan vandaag weg. En er is een nieuwe golf, dat is ook wel erg goed te merken.

Nou, dag dag! Take care, people in holland! Deze bakra is er helaas snel weer..

Liefs!

  • 19 Januari 2013 - 19:00

    Dick Brouwer:

    Lieve Sietske,
    Fijn dat je zo geniet in het door jou geliefde Suriname.
    Je zult nu haast aan de terugreis moeten gaan denken, denk je dan maar heel warm, want het is beslist erg koud. Wij hebben bijna met je te doen.
    Liefs en tot gauw in Warnsveld,
    oma en opa

  • 19 Januari 2013 - 22:04

    Jacky:

    Lieve Siets,
    Zo krijgen de foto's die je eerder had gepost een verhaal.
    Leuk hoor!
    Geniet nog maar,
    Xxxmama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Sietske

Actief sinds 02 Aug. 2012
Verslag gelezen: 497
Totaal aantal bezoekers 14180

Voorgaande reizen:

01 Mei 2013 - 21 Mei 2013

Project Tabita in Moldavië

15 September 2012 - 30 Januari 2013

Stage in Suriname

Landen bezocht: